داستاني براي گفتمان

Darkest Forest نوشته است:

ali bamaram نوشته است:
ووووو ایول منم رفتم تو تاریخ

اول سلام

چه خوشحال بنده خدا تو داستان من بودن خوشحالی نداره که

همین که شخصیت حقیر بنده رو قلم نویسنده بزرگی همچون کلاغی پر سوخته باشه افتخار بزرگیه (چه گنده خیطی اومدم)

Darkest Forest نوشته است:

ali bamaram نوشته است:
چیکار کنم خب کلاغی همه تعریف میکنن منم مجبورم ایراد بگیرم که مغرور نشی
اما جدا از شوخی و نقاط ضعفی که گفتم واقعا بعضی جزئیات رو خوب توصیف میکنی تبریک میگم

اول سلام

من با انتقادت مشکلی ندارم ، با سریال های ایرانی مشکل دارم
ممنون

چرا داد میزنی حالا فهمیدم خو

Darkest Forest نوشته است:

j.j نوشته است:

naz khatun نوشته است:

اینم یه ابراز احساسات به خاطر دیدن ادامه ی داستان
فقط تروخدا ایکاری تند تدن بنویس
یه وقت دیدی ادامه شو نخونده مردما
نذار این طفل معصوم ناکام از دنیا بره

ايكاري همون يواش يواش بنويس كه مثل نازي چپه چوپه ننويسي

اول سلام
ره رو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود ***ره رو ان است که آهسته و پیوسته رود

ايول

ایکاری خودت کم کم داری حکم تیر خودتو صادر میکنی

چند شب از اون امشبی که گفتی گذشت!

naz khatun نوشته است:هان بیا
حالا بیرحم هم شدیم دیگه

دیگه غیب نشیا

ایکاری! ایکاریا! ایکاروس! ایکار! ای فرزند دایدالوس! جون عمت بیا ادامه داستان رو بزار!

عمه ی ایکار کیه ؟؟
جونش در خطره ها

Desideria نوشته است:عمه ی ایکار کیه ؟؟
جونش در خطره ها

من كه نيستم

اول سلام

تا امشب فقط و فقط به خاطر موسی ، قسمت جدید داستان رو می گذارم


بقیه هم اگر فکر می کنند که دارم پارتی بازی می کنم یا حس میکنند حق اشون به نوعی زیر پا گذاشته شده ، هم درست فکر می کنند و هم عالی حس می کنند

من که دیدم چه التماست کنم، چه به پات بیفتم، چه محلت نذارم که ادامه شو بنویسی یا نه، تو به کار خودت مشغولی
پس برا همین دیگه تصمیم گرفتم هیچی نگفم
به قول دزی آغ زو ووی باغلا
یا نه
آغ زیمی باغلادیم

اول سلام

نازی جان اون بالایی شوخی بود ، به دل نگیر
در حقیقت من دارم هرچی از دستم بر میاد رو انجام می دم که بچه ها رو اینجا نگه دارم و باعث بشم که بمونن تو که از خودمون شدی ، اما این موسی نیاز داره یه خورده گول بخوره ، بیشتر سر بزنه خلاصه من شرمنده ، هم شرمنده ی شما ، هم شرمنده ی موسی تپلی که می خواستم گولش بزنم

اول سلام

راستی ترجمه ی اون دو تا جمله ای که گفتی چی می شه ؟ فحش که نیست ؟!

من هنوز منتظرم ببينم كه وارد اين داستان ناتمام ميشم

Darkest Forest نوشته است:اول سلام

نازی جان اون بالایی شوخی بود ، به دل نگیر
در حقیقت من دارم هرچی از دستم بر میاد رو انجام می دم که بچه ها رو اینجا نگه دارم و باعث بشم که بمونن تو که از خودمون شدی ، اما این موسی نیاز داره یه خورده گول بخوره ، بیشتر سر بزنه خلاصه من شرمنده ، هم شرمنده ی شما ، هم شرمنده ی موسی تپلی که می خواستم گولش بزنم

ایکار جان اون بالایی شوخی بود، جدی نگیر
ممنون این از خوبیه توئه، و میدونم که کلی سرت شلوغه و سخت میتونی بیای(مثه بقیه ی بجه ها)
ولی خب بودنت واقعا برای خیلیا(یکیش من) منبع انرژیه
چه داستانتو بنویسی، چه ننویسی (این یکی دیگه تعارف بود، دارم میترکم ببینم اخر قصه چی میشه)
درضمن دشمنت شرمنده باشه عسیس، این چه حرفیه

- پسر قیافه ات مثل مرده ها شده !
امیر لبخند ساده و بی معنی ای تحویلش داد :
- در واقع دکترم اعتقاد داره چند باری مردم
مجتبی با خنده ای که مخصوص خودش بود و هیچ گاه معلوم نبود که جدی است یا فقط نوعی ابراز ناخوش آیند در مقابل حرفی مزخرف ، گفت :
- خوب اون دنیا چه جوری بود ؟ بردنت جهنم یا نه ؟!
امیر که گلویش می سوخت و سرش از درد تیر می کشید و حوصله هیچ چیز به خصوص شوخی های مجتبی را نداشت با حس سوزش گلویش جنگید :
- اونجا فقط دارن دنبال یه بابایی می گردن که خیلی ها بهش می گن متال ! مدیر تالار عشق و دلدادگی است !
مجتبی که به گفته ی امیر خیلی ها متال صدایش می زدند ، اخمی کرد و سرش را تکان داد ، گویی حرف مهم و تاسف آوری را شنیده است ، آنگاه افزود :
- حیف شد ، لو رفتم ! باید یه فکر جدید بکنم ! خوشم میاد که تو هم مثل خودم هیچ وقت آدم نمی شی !
در همین حین بود که چیزی به یادش آمد ، پس پرسید :
- راستی می گفتن پریدی جلوی ماشین ! حکایت چی بود ! تو که از این کارها بلد نبودی ناقولا !
امر ناگهان تمام گذشته جلوی چشمانش قرار گرفت ! تصاویر گنگ و مبهم بدون مشخصه ی زمانی خاص ! گیج کننده و آزار دهنده ! او به فاروم گفتمان سر زده بود ، لحظه ای بعد روی برانکارد به درون آمبولانس گذاشته می شد ، داستانی برای گفتمان ، و لبخند او که روی صورتش می ماسید ! حالا درون پیاده رو ، روبروی خیابان ایستاده بود ! سعی کرد تمرکزش را بیشتر کند تا به خاطر بیاورد ! تصاویر مبهم تر شد ! خیابان را می دید که خالی است ! ماشینی در کار نبود و او به سمت دیگر خیابان حرکت می کرد ! صدای ترمز ! صدای بوق ! صدای بر خورد ! و او تصاویر را در حالی که به هم می پیچیدند و محو می شدند به حال خود گذاشت و با صدایی لرزان گفت :
- خیابون لعنتی خالی بود ! حاضرم قسم بخورم که هیچ ماشین کوفتی تو خیابون نبود !
مجتبی دیگر نمی خندید !



دکتر سفید پوش پس از آنکه ملودی را آرام کرد و حداقل سعی کرد به او بقبولاند که در تخت روبرویی اصلا بیماری وجود نداشته که حالا به قتل برسد ، به سمت همکارش در خارج اتاق رفت و در اتاق را پشت سرش بست .
مانند کسی که کار دشواری کرده باشد ، آهی کشید و با دستمالی که از جیش خارج می کرد پیشانی اش را خشک کرد و گفت :
- دارن دیوونه می شن ! همه دارن دیوونه می شن !
همکارش که عینک ذره بینی بر چشم داشت جواب داد :
- خوب دیگه این جوریه !
دکتر ملودی چانه اش را خاراند و ادامه داد :
- آخه من نمی فهمم ! چرا باید یه نفر اعصاب اش این قدر به هم بریزه اونم تو این سن و سال !
دکتر عینک ذره بینی ، آن قدر در جواب دادن به این سوال نپرسیده به چهره اش چین و چروک داد که متوجه خروج یواشکی ملودی درست در مقابلش نشد !


موسی که این اواخر به شدت محتاط شده بود ، برای سومین بار تمام دزدگیر های اطراف خانه ی ویلایی اش را چک کرد تا وقتی به خواب می رود حداقل یک ساعتی را بتواند با خیال راحت چرت بزند . در آمریکا نا امنینی پدیده ی جدیدی نبود ، اما موسی تک و تنها با گروهی آدم کش طرف بود ! هیچ کس از او پشتیبانی نمی کرد ! پلیس لوس آنجلس گشت های شبانه اش را در محدوده ی زندگی او بیشتر کرده بود ، اما موسی یقین داشت که این مطلب در حد حرف برای خاموش کردن صدای مطبوعات است . استخدام بادیگارد هم چیزی نبود که او بتواند از پس هزینه اش به راحتی بر بیاید و از طرفی تحمل وجود کسی که در زندگی اش دخالت کند ، برایش ممکن نبود حتی اگر به قیمت جانش تمام می شد .
قبل از خواب نگاه دیگری به کامپیوترش انداخت . هنوز هم از اینکه مچ جردن را گرفته بود خوشحال بود ! نمی دانست چرا کسی که در موسکو زندگی می کند باید ادعا کند که در جای دیگری زندگی می کند ! این عجیب بود !
به خصوص آنکه آی پی جردن نشان می داد که او واقعا در تهران است ! چرا کسی باید چنین کاری کند ! به غیر موسی کمتر کسی می توانست جای او را بر اساس آی پی دروغین اش کشف کند ! موضوع قدری برایش عجیب بود ! البته بیشتر خنده دار بود تا عجیب ! دلش می خواست دست جردن را رو کند ! اما برای ان کار باید اقرار می کرد که از کامپیوتر قدری بیشتر از یک بچه ی دبیرستانی سر در میاورد و این ایده ی خوبی نبود ! پس بی خیالش شد و خمیازه کشان به سمت تخت خوابش رفت ! جردن هم هر جا که می خواست باشد ، به درک !

samy_totti نوشته است:
نوکر پیچتم دارکی
نترس اومدم پرش کنم تا لبریز بشه
دیگه داداشی وظیفس ما ارادت خاطی به شما و ننه سوفیا ی شما داریم

اول سلام
بزرگواری عزیز
من با این یکی به طرز جالبی موافقم
آقا نشد دیگه دوباره پای مامان سوفیای ما رو کشیدی وسط ها آی نفس کش

ali bamaram نوشته است:
نه بابا سالم ترین فرد این سرزمین فعلا خودتی ایکار داداش
البته زودتر بنویس جون داشی من نرفتم کتاب هری پاتر بخرم گفتم اول داستان تو رو بخونم بعد

اول سلام

بچه ها پینوکیو رو بالاخره پیدا کردم بیاین که اینجاست
خوب کردی ، اصلا اون چرت و پرت ها ارزش خوندن ندارن که ، بیا داستان خودم روبخون

ali bamaram نوشته است:
همین که شخصیت حقیر بنده رو قلم نویسنده بزرگی همچون کلاغی پر سوخته باشه افتخار بزرگیه (چه گنده خیطی اومدم)

اول سلام

همون ، همون

ali bamaram نوشته است:ایکاری خودت کم کم داری حکم تیر خودتو صادر میکنی

اول سلام

وای خدای من حکم تیر ببینم اینم مثل حکم مدیریته یا مثل حکم ماموریت ؟!

moosa نوشته است:چند شب از اون امشبی که گفتی گذشت!

اول سلام

من به شب های مشتری حساب کردم

Desideria نوشته است:عمه ی ایکار کیه ؟؟
جونش در خطره ها

اول سلام

من هم نمی دونم کیه اما خدا انشاالله بزنه نصف اش کنه

naz khatun نوشته است:
ایکار جان اون بالایی شوخی بود، جدی نگیر
ممنون این از خوبیه توئه، و میدونم که کلی سرت شلوغه و سخت میتونی بیای(مثه بقیه ی بجه ها)
ولی خب بودنت واقعا برای خیلیا(یکیش من) منبع انرژیه
چه داستانتو بنویسی، چه ننویسی (این یکی دیگه تعارف بود، دارم میترکم ببینم اخر قصه چی میشه)
درضمن دشمنت شرمنده باشه عسیس، این چه حرفیه

اول سلام
سوت کو ؟!

شرمنده فرمودید